Elke club met een rijke historie heeft een icoon in de gelederen. Een man die de club door en door kent, die een eigen plek heeft aan de toog in de kantine, elke vierkante centimeter van het sportcomplex kent. We kennen natuurlijk Sjaak Swart, Willem van Hanegem en Willy van der Kuylen, vandaag maken we kennis met ons eigen SDZ-icoon Jan Stoopendaal.

Jan is 49 jaar lid van de mooiste amateurclub in Amsterdam, hij was kortstondig voorzitter, hij was jeugdtrainer en droeg als zodanig Milano Koenders op zijn nek: “Ik zag meteen al dat hij meer kon dan de andere spelers”. Hij werd gebeld tijdens zijn vakantie in Drenthe of hij Joop Schulz wilde vervangen als trainer van het eerste elftal en zo geschiedde. Want als SDZ een beroep op je doet, dan kom je. Vakantie of niet. Daarvoor scoorde hij in 400 wedstrijden voor SDZ een kleine 300 doelpunten. Hij deelde de voorhoede met het huidige TC-lid Danny Flemming. En natuurlijk mag niet onvermeld blijven dat Jan ere-lid is van SDZ. Het zou best kunnen dat als Jan zijn overhemd uittrekt, zijn huid zwart-wit gestreept is.


Moeilijke tijd!
Naast de mooie verhalen over 49 jaar Jan en SDZ, komen we snel te spreken over de afgelopen 4 jaar. Jan wordt emotioneel als hij denkt aan de afgelopen tijd, de clubman met het SDZ hart op de juiste plaats die slapeloze nachten heeft gehad over de koers die de club ging varen. Die zelf spijt heeft van dingen die hij in het verleden heeft gezegd maar ook zo boos en verdrietig werd over hoe echte SDZ-ers door nieuwkomers aan de kant werden gezet. “Zo beleefde ik het he, de nieuwkomers zullen dat anders hebben ervaren. Wat jammer is dat we in die tijd de afstand tussen elkaar niet hebben kunnen overbruggen. Er gebeurden dingen die voor mij niet bij de club SDZ pasten maar daarnaast heb ik dingen gezegd vanuit mijn emotie die ik beter niet had kunnen zeggen. Dan reed ik de oprit van de snelweg op en dan dacht ik, Jan Jan, wat heb je nou weer gezegd. We waren zo mooi bezig, het eerste elftal stoomde op naar divisie voetbal, de club leefde, er gebeurde van alles en dat was ineens weg voor mijn gevoel.
Natuurlijk zie ik ook dat er dingen niet goed gingen en dat het nieuwe bestuur aandacht wilden voor breedtesport enzovoorts. Maar het hoeft toch niet het een of het ander te zijn? We hadden daar samen uit moeten komen, ik denk dat beide partijen daar debet aan waren”

Streep trekken
Jan beaamt dat de huidige malaise bij Ajax parallellen heeft met de situatie bij SDZ. En dat het goed zou zijn om net als wat Johnny van ’t Schip zei voor de wedstrijd tegen Volendam, een streep te trekken en niet meer naar het verleden te kijken. Maar om nu te proberen elkaars vertrouwen te winnen en om mensen op posities te zetten waar ze hun kwaliteit ten volle kunnen benutten. Werken vanuit kracht en vertrouwen. Om gezamenlijk op te trekken en SDZ op een koers te zetten waarbij het eerste elftal weer succesvol wordt maar waar ook de breedtesport aandacht krijgt. Waar iedereen zich fijn voelt. En ook de club waar de kantine weer volstroomt en mensen plezier hebben. Achter hun cluppie kunnen staan, een warme Amsterdamse club.

“Ik zou heel graag weer wat doen voor de SDZ. Interne scouting bijvoorbeeld, alle teams bekijken, wedstrijden en trainingen, en dan iedereen die bij SDZ voetbalt in kaart brengen. En zeker zo belangrijk, iedereen aandacht geven. Dat willen we toch allemaal. Ik ook. Spelers en trainers ook.
En dan een keer per maand om de tafel met de technische mensen en met hen mijn ervaringen delen. Aanbevelingen doen. En als ik dan toch die spelers bekijk, kan ik ook meteen de trainers onder de loep nemen. Wat gaat goed, wat kan beter”.

Toekomst
De energie spat er bij Jan vanaf als we de mogelijkheden van de club SDZ bespreken. De ligging ten opzichte van de stad, de Houthavens en de Spaarndammerbuurt om de hoek, de komst van Havenstad. De tekeningen voor 8 velden nog vers in het geheugen, dit is een slapende reus die
we nu weer tot leven moeten wekken. Vergeten wat er is gebeurd en samen de schouders eronder. Leuk weer een zondag met een zangertje, veel volk langs de lijn, misschien wel 3000 leden waar iedereen lekker kan voetballen en zich thuis voelt.
“En dan ga ik weer een bingo organiseren, een quiz met vader/kind koppels over voetbal en alle randzaken. Wie schoot in 1978 in de WK-finale in Buenos Aires tegen de paal? Bij welke Amsterdamse club heeft deze speler gespeeld? Man man, dat is toch machtig mooi als we dat
leven weer in de club kunnen krijgen. SDZ is meer dan een voetbalclub, het is een gemeenschap, een thuis voor velen. Dat moeten we niet vergeten”